Dag 4

Nog een bijwerking waar ik nog niets over gezegd had, maar ik me wel herinnerde van het intakegesprek: je kan het erg koud gaan krijgen. Waar anderen denken: best lekker weer, zou ik het koud kunnen hebben. Gister had ik zo'n momentje. Het duurde niet lang en het was niet heel heftig.
Kan toeval zijn, maar als dat de bijwerking was, dan is daar prima mee te leven., lekker in mijn slobbertrui lopen de hele dag, ik heb toch nog vakantie. (excuses alvast voor degene die gewoon weer aan het werk zijn, ik gun jullie ook allemaal 6 weken!)

Ik merk wel dat ik weer meer kijk naar dingen die gaan over eten. Dan denk ik, o dat is lekker, de dagen hiervoor dacht ik: dat heb ik voorlopig niet meer nodig.
En een klein stemmetje (het stemmetje dat gewoon suiker wil eten!) zegt, waarom doe je dit, waarom geniet je niet gewoon van lekker eten, net als de rest?
Dan moet ik weer even streng zijn: nou, omdat als je geniet, je elke keer zwaarder wordt. En dan geniet je niet meer van je spiegelbeeld, of het feit dat je je kleding niet meer past, of het feit dat je sneller buiten adem raakt dan normaal. Genoeg redenen dus om het genieten van eten voorlopig uit te stellen. Ik hou me gewoon voor dat ik ga genieten van het eten dat ik mag nemen in de tussenweek: 100 gram wit vlees (gelukkig ben ik gek op kipfilet) en 300 gram groenten. Weet nog niet welke ik ga nemen, maar mag dit 7 dagen doen (na 3 weken alleen vloeibaar) dus zal van alles proberen, sla, sperziebonen, broccoli, bloemkool. Wel nog even checken in het boekje tegen die tijd of dit toegestane groenten zijn, want er mogen niet teveel koolhydraten in zitten.

Maar eerst nog even 2,5 week volhouden voordat het zover is. Het stemmetje is nu goed te weerstaan met streng zijn tegen mezelf, of nog beter: afleiding zoeken. Zodra ik lekker bezig ben, maal ik niet om eten en er is genoeg te doen met een huis dat vol staat met verzamelde dingen (heb al heeeel veel weggegooid en weggedaan, maar heb nog steeds werk te doen). En we zijn de benedenverdieping aan het verbouwen dus daar ligt ook nog werk. En ik vind het ook lekker om af en toe even een paar uurtjes naar school te gaan om daar op te ruimen en wat voor te bereiden voor aankomend schooljaar.
Dan heb ik nog een stemmetje: is het wel zo gezond wat ik nu doe? Een reële vraag, wat meerdere mensen in mijn omgeving zich ook afvragen. Tot nu toe is mijn conclusie: wat ik hiervoor deed, was in ieder geval niet gezond. Je wilt niet weten hoeveel suiker en bewerkte voedingsmiddelen ik naar binnen werkte toen ik niet op mijn lijn lette. Het suikermonster was zo sterk dat ik op een gegeven moment niet meer verzadigd raakte van een flinke avondmaaltijd en een pak koekjes als toetje erna. Dat lijkt me ook niet gezond.
Om er zeker van te zijn dat ik wel echt gezond blijf, heb ik een vriendin gevraagd mijn bloed te prikken en te controleren in de loop van dit dieet. Afhankelijk van deze uitslagen kan ik zeggen of ik écht gezond blijf. Ze heeft me al eerder geprikt (toen ik niet aan de lijn was en een keer toen ik aan de atkins was) en toen was alles prima, dus er is een nul-waarde.

Voor de rest voel ik me, afgezien van wat moe, maar dat ben ik al zolang ik me kan herinneren vanaf mijn tienerjaren, goed. Het verbaast me hoe lang mijn lichaam kan doen met een drankje waar maar 1/3 van de 500 calorieën in zit.
Dus we gaan weer vrolijk verder. Ja vrolijk, want volgens mij heb ik nog niet zo last van humeurigheid (althans, niet meer dan normaal haha)

Dag 3

De hoofdpijn van gister heeft redelijk aangehouden gedurende de dag. Soms was hij weg, soms kwam hij terug. Gistermiddag de mangosmaak genomen. Deze was wel oke. De pap die ik elke keer in de avond ga nemen vond ik nu lekkerder dan de eerst keer, das gek, is toch precies dezelfde pap. Hoop dat dat ook gaat gebeuren met de aardbei. Die pakte ik vandaag als eerste, maar heb hem toch maar omgeruild voor de bosvruchten. Die smaakt overigens prima. 

Vanochtend moest ik mezelf wel even streng toespreken. Ik had de neiging op de weegschaal te gaan staan en dan blij verrast te worden. Maar kom op, ik ben net twee dagen bezig, ik kan geen wonderen verwachten en de eerste week verlies je toch vooral vocht en nog niet veel vet. Maar voor mijn gevoel was ik al langer dan twee dagen bezig. Dat is het enige waar ik overigens bang voor ben. Dat het tegen zal vallen, dat ik te hoge verwachtingen heb van dit dieet. Dat ik misschien maar 1 kilo per week afval in plaats van het gemiddelde van 2 ( dit is niet bewezen hoor, dat maak ik op uit de vele gebruikerservaringen die op internet te vinden zijn) 

Ik merk wel dat ik er wel dat ik er weinig moeite mee heb om dit vol te houden. Soms rommelt mijn maag, maar dat is meestal pas tegen de tijd dat ik een nieuwe maaltijd moet nemen. Het water drinken gaat ook prima. Afgezien van de hoofdpijn voelde ik me verder lichamelijk ook wel oke. In de middag een vermoeidheidsdipje, maar ik had dan ook weinig tot niets gedaan die ochtend en van niks doen word ik juist moe. In de avond nog 5 km stevig gewandeld. Ik had verwacht hierna ergere honger te krijgen, maar dit gebeurde niet. Pas toen ik ik bed lag dacht ik: nu voel ik mijn maag. 

De constante hang naar voedsel is ook al verdwenenen. Ik kon gewoon voor mijn kinderen een chocoladereep kopen en hen ze zien op eten zonder dat ik er ook een wilde. En dat terwijl chocolade mijn grootste verslaving is!

Andere gewoontes kosten wat meer tijd. In de supermarkt kijk ik bij de aanbiedingen bij lekkere dingen en dan denk ik, dat is goedkoop, dat haal ik, maar dan denk ik NEE, niet meer nodig en dan loop ik door. Bij mayo op de hamburger van mijn zoon doen wilde ik automatisch mijn vingers aflikken toen ik wat knoeide op mijn vinger, maar NEE, gewoon afspoelen onder de kraan. 

Hoop dat deze beheersing nog lang blijft :-)

Motivatieplaatjes

Dit is mijn bureaublad achtergrond sinds gister. Motivatie plaatjes van de Cambridge facebook gehaald. 

Dag 2

Hmmmm lekker, chocoladesmaak won de loting. Deze smaakt prima, wat ik al hoopte want ik ben gek op chocolade. Ik denk ook dat minstens 25% van mijn overgewicht door chocolade komt. 

Vannacht ben ik veel wakker geweest, maar daar heb ik wel vaker last van, dus dat hoeft niet perse aan het dieet te liggen. Geudurende de nacht ook last van hoofdpijn en bij het opstaan ( rond 9 uur) nog steeds wat hoofdpijn. Van hoofdpijn heb ik ook wel vaker last, maar dan meestal in de avond. Het is wel een bekend symptoom van de eerste weken van Cambrige dus zou er mee te maken kunnen hebben. 

Over symptomen gesproken, mijn consulent heeft me the worst case scenario voorgeschoteld zodat ik weet wat zou kunnen gebeuren, maar niet hoeft te gebeuren en dat als ik me daarop voorbereid, alles wat wel gebeurd, alleen maar meevalt. Het is natuurlijk niet niks waar mijn lichaam mee te maken gaat krijgen. Mijn lichaam in zijn huidige vorm heeft eigenlijk, volgens een berekening van mijn consulent iets van 2860 calorien nodig per dag. Nou dat at ik makkelijk en vaak wel meer, vandaar het overgewicht. Hoe lichter ik zal wegen hoe minder mijn lichaam nodig heeft. Maar nu dus bijna 3000 en ik geef mezelf er maar 500. Daar raakt je lichaam eerst van in de war. Vandaar dus hoofdpijn, verstopping, slechte adem als ik in ketose raak. Merk je het: waarschuw me, want ik heb mintstrips daarvoor gehad en je schijnt het zelf niet te ruiken. Ketose is overigens de staat waarin je lchaam verkeerd als hij op vetverbranding over gaat. Er komen dan veel afvalstoffen vrij en zoals mijn consulent zei: ook opgeslagen emotie, vaak negatieve. Daar komen we bij de volgende bijwerking: humeurigheid ( be ware!)  vanwege het vrijkomen van de negatieve stoffen en emoties dus. Vandaar ook het vele water drinken om al de afvalstoffen af te kunnen voeren en mij nieren schoon te houden. Mensen die al last hebben gehad van galstenen, zouden deze ook kunnen krijgen door het dieet. Ik heb ze nog nooit gehad en hoop dat dat zo blijft. 

Nog een bijwerking die niet vaak, maar wel voorkomt: haaruitval. Niet tot het kale toe, maar de haardos kan flink uitdunnen, wat na het dieet vanzelf weer terug groeit. 

Ook zou het kunnen dat ik op een gegeven moment ingevallen wangen krijg of te veel afval volgens mijn omgeving. Nou ik moet er 25 kwijt, dus dit zal wel even duren. Maar negatieve reacties van de omgeving is dus niet uitgesloten. Ingevallen wangen komt vaak omdat je net even onder je streefgewicht gaat zitten voordat je over gaat op weer leren eten, want het is normaal dat je na dit dieet weer een paar kilo aankomt als je lichaam weer gewoon eten gaat krijgen. Dit moeten er maar een paar zijn anders doe je de opbouwfase niet goed. Maar met die paar zie je er wel weer wat gezonder uit schijnt. We gaan het meemaken. 

Volgens mij heb ik alle bijwerkingen nu gehad. Mocht ik er op nog meer komen, dan schrijf ik dat later. 

Oja, wat ook kan is dat ik straks tevel vel over heb. Nu zijn mijn kilos redelijk goed verspreid over mijn lichaam dus hoop ik niet al te veel loshangend vel te krijgen, maar mocht ik echt snel afvallen, dan kan dat natuurlijk wel. 

Sporten om het strakker te houden kan wel, maar ik mag niet zo hard sporten dat ik er spierpijn van krijg. De voeding is namelijk zo afgesteld dat ik precies genoeg voedingstoffen binnen krijg om gezond te dag door te komen. Niet meer en niet minder. Als je spierpijn hebt, betekent dit spierscheurtjes die voedingstoffen gebruiken om te herstellen. En deze voedingsstoffen heb ik niet extra gehad, dus zou ten koste gaan van mijn dagtotaal. Wel bewegen, maar niet te gek. Nou daar kan ik wel mee leven. Na de vakantie start ik karate weer op. En nu in de vakantie wandel ik ( als het eindelijk weer droog wordt buiten) en probeer ik af en toe een stukje te rennen. Ik heb al gemerkt dat als ik 3 kilometer ren dat ik dan geen spierpijn heb, dus daar hou ik het voorlopig bij. 

O mocht je rare spelling tegen komen, ik typ dit op mijn ipad en maak dan meer fouten dan op de pc. Wat ik zie verbeter ik gelijk, maar ik kan dus wel eens wat missen. Ik heb besloten dat ik toch wat meer mensen in mijn omgeving uit ga nodigen om mee te lezen zodat ze weten wat me bezighoud en mij, tegen de tijd dat dat nodig is kunen steunen en men het begrijpt als ik nee zeg tegen etentjes, of koekjes bij de thee. Bij voorkeur dus niet aanbieden meer :-) 

In principe staat deze blog openbaar omdat niet iedereen in mijn omgeving een google+ account heeft, maar zou wel handig zijn want dan kan ik het alleen delen met hun, jullie dus, als je dit leest. 

Maar aan de andere kant denk ik toch niet dat vreemde mensen mijn blog zouden willen lezen en zo ja, ach, ik heb niets te verbergen. 

O ja, ik vertelde eerder al over het wel of niet accepteren van het overgewicht. Ik hebbme voorgenomen dat dit het laatste dieet is wat ik ga doen. Als het niet lukt om de kilos die er hopelijk af gaan, eraf te houden moet ik het van mezelf gaan accepteren. Dan maar te zwaar, nobody is perfect, want ik wil niet de rest van mij leven aan het jojo-en zijn. Dus laatste poging!

Dag 1 weegdag

Nou vanochtend dus nog wat verstopt. Eerst maar eens gestart met het drinken van een glas lauw water. Dit schijnt te helpen. Het hielp wel iets, maar nog niet veel.

Nadat ik met mij zoon naar de huisarts ben geweest (bleken platte wratten te zijn die vanzelf weer weggaan) ben ik aan mijn eerste shake begonnen. Ik heb er willekeurig één uit de mand gepakt waarin in mijn voorraad gestald heb. Vanille! 250 ml water en het poeder in de tupperware shaker en na wat shaken een gelukkig erg lekkere shake.
3 tupperware flessen gevuld met koud water (2 van 1 liter en 1 van 750 ml) want bij dit dieet moet ik elke dag 2,5 tot 3 liter water drinken. Nu hou ik gelukkig van water, dus dat moet geen probleem zijn. Deze drie flessen moeten leeg zijn aan het einde van de dag. Lekker duidelijk dus. Het enige wat ik vandaag (en de komende tijd) mag eten, zijn 3 zakjes Cambridge maaltijden. Ook lekker duidelijk dus. Ik hoef nergens meer over na te denken: zou ik dit mogen eten: NEE. Misschien een klein stukje van dit: NEE. Even proeven? NEE. Nou dat moet lukken toch.
In de loop van de middag kreeg ik trek. (ik was aan het schilderen bij vrienden dus lekker bezig) Het bleek al 14.00 uur te zijn dus ik had best een tijd gedaan met mijn eerste shake. Ondertussen had ik al bijna 1.5 liter water op. Dat hielp mijn darmen goed vooruit! De tweede grabbel werd aardbeien.
Bij de eerste slok merkte ik al dat hij een beetje lauw was. En ik weet niet of het daardoor kwam, maar ik vond hem niet zo heel lekker. Ik werd er op het eind zelfs een beetje misselijk van. Maar doorzetten, want dit is nu eenmaal mijn eten voor de lunch. De misselijkheid ging snel weg terwijl ik weer verder aan het schilderen was. Tegen een uurtje of 17.00 begon mijn maag te rommelen. Eerst het eten voor de kinderen gemaakt: de airfryer patatjes roken heerlijk! Daarna mijn laatste maaltijd van de dag: deze keer bewust gekozen voor de pap. Lekker iets warms. De smaak is appel-kaneel. Maar na één hap was het meer: KANEEL. Wow dat was overduidelijk. Gelukkig hou ik van kaneel dus hier heb ik van genoten. Het is wel wat slappe pap, maar oke. Ik heb bewust een klein lepeltje gepakt zodat ik er lang van kon genieten.

Nu, twee uur later zit ik dit blog te schrijven. Ik zal vast weer trek krijgen, maar dan ga ik gewoon lekker op tijd naar bed. Dat hielp ook altijd bij de andere diëten.

Dit blog sluit ik af met mijn startgetallen.

Gewicht: 103.6 kg
Taille omvang: 97 cm
Buikomvang; 126 cm
Billen: 129 cm
Bovenbenen: 73 cm
Armen: 36 cm

Vetpercentage: 44,9 %
Metabolic age: 49 years

Waarom ga ik dit doen?

Ik was al begonnen in een schrift om mijn ervaringen met het Cambridge dieet bij te houden. Toen ik één bladzijde geschreven had wist ik gelijk weer waarom ik zo'n fan ben van de computer. Typen gaat veeeel sneller dan schrijven en fouten zijn gemakkelijker te verbeteren en zinnen kunnen in een paar klikken veranderd worden zodat het toch wat lekkerder leest. Scheelt een hoop krassen en uitgescheurde blaadjes. In principe schrijf ik dit blog voor mezelf. Om mijn ervaringen bij te houden, mijn vooruitgang (hopelijk) bij te houden en mezelf scherp te houden om dit dieet vol te houden. Maar misschien nodig ik zo af en toe eens iemand uit om mee te lezen en eventueel reacties te geven die mij helpen en stimuleren.

Allereerst: waarom Cambridge?

Ik ben een vrouw van 34 jaar en weeg 103.6 kilo schoon aan de haak. In mijn jongere jaren (eind tiener) woog ik rond de 73 kilo. Ik ben best groot (brede schouders, brede heupen, zware botten... ehhh nee, die bestaan niet geloof ik) en was wel wat stevig, maar niet te dik.
Dit veranderde toen ik zwanger werd. Ongepland, maar al snel gewenst. Ik was nog jong 20 jaar en onwetend. Ik at waar ik trek in had om mezelf en mijn kind te voeden. In mijn ogen at ik niet echt te veel, maar ik denk dat dit toch wel zo is geweest, want ik kwam maar liefst 25 kilo aan. Bijna 100 kilo dus. Maar ja, zwanger he, dan ga je niet lijnen. Na mijn zwangerschap gingen de kilo's niet vanzelf weg. Na veel gewandeld te hebben achter de kinderwagen en gelet te hebben op mijn eten ben ik toch weer zo'n 20 kilo van de 25 kwijtgeraakt wat me leidde tot een gewicht van rond de 78. Nog 5 kilo te zwaar maar inmiddels was ik ook aan het proberen zwanger te raken van de tweede. (ik was toen 23 en wilde niet teveel leeftijdsverschil tussen mijn kinderen). Al snel was ik zwanger en mocht ik mij de gelukkig moeder voelen van een dochter die mijn gezin compleet maakte. De, weer, extra 25 kilo wat mij boven de 100 bracht mochten zo snel mogelijk mijn lichaam verlaten. (deze keer had ik overigens wél op mijn eten gelet.) Dus gezonder eten, meer bewegen. Gestaag viel ik af, maar het lukte mij niet meer om onder de 85 kilo te komen. In de jaren die volgden heb ik geprobeerd om af te vallen, door minder te eten en meer te bewegen... shakes waar ik na twee weken naar van werd. Bij de dieëtist gelopen (ze was te lief) en heb ik atkins geprobeerd. Atkins was het eerst dieet wat echt werkte. (ik was inmiddels 96 kilo). Ik viel 16 kilo af en woog 80. Voor mijn lengte 1.78 nog geen gezond bmi, maar ik was tevreden. Had ik het toen maar niet laten vieren..... Maar helaas. Zodra ik weer koolhydraten ging eten, at ik ze ook in grote hoeveelheden. Het opbouwprogramma van Atkins volgde ik niet, dat kon ik zelf wel inschatten. Dacht ik.... In een jaar tijd had ik bijna alles weer terug. Dus hup, weer aan het koolhydraat arm voedsel. Dit vind ik allemaal erg lekker. Er is genoeg variatie, maar het feit blijft dat het eten is dat je klaar moet maken en niet zo gemakkelijk voor handen is. Al het snel pakken eten zit namelijk vol met suiker. En zodra ik suiker eet zegt de suikerjunk in mij: meer meer meer! Deze kan ik eventjes onder controle houden, maar al gauw eet ik gewoon waar ik trek in heb. Lees: TE VEEL. Dus weer aankomen.... Regelmatig heb ik gedacht: moet ik maar gewoon accepteren dat ik te zwaar ben en tevreden zijn met wat ik heb (gelukkig gezin, goede baan, goede gezondheid). Toch is het me nog niet gelukt dit te accepteren. Ik voel me niet zoals ik eruit zie en ik wil eruit zien zoals ik me voel. Nog best jong, gezond, actief. Na al mijn gejojo ben ik niet zo lang geleden weer boven de 3 cijfers beland. Ik durfde al even niet op de weegschaal, want ik was er al bang voor. Dat krijg je als je broeken niet meer past en wat wel past strak zit...

In mijn omgeving zijn een aantal mensen goed afgevallen met Cambridge en de meeste nog steeds slank. Ik heb er al vaker aan gedacht te beginnen, maar.. het is best duur en het is een zeer laag calorieën dieet, wat klinkt als een crashdieet en daar ben ik op zich tegen. Maar toch goed ingelezen en dacht er steeds vaker aan. Toen ik op mijn facebook de foto's zag van de broer van mijn vriendin die 76! kilo was afvallen ging ik over de streep. Ik ken hem niet anders als veel te zwaar en als hij de motivatie en kracht kan vinden, dan moet mij dat ook lukken! Ik ben echt super trots op hem en hoop dat over een tijdje op mezelf te zijn.

De consulent woont in dezelfde woonwijk als ik, dus dat was al makkelijk. Paar minuutjes lopen. Omdat het vakantietijd is moet ik wel de eerste 3 weken zelfstandig aan de gang, maar dat moet lukken. Het begin is nooit zo'n probleem bij mij, dat is het volhouden. En ook dat is een reden dat ik aan Cambridge begonnen ben: de wekelijkse begeleiding! Ik heb een stok achter de deur nodig en bij een 'vreemde' wekelijks op de weegschaal is toch een behoorlijke stok. Plus de begeleiding die nog een jaar tot anderhalf jaar door kan gaan als je dat wil (dat wil ik hoogstwaarschijnlijk) na het halen van het streefgewicht sprak me erg aan.
Dus gister op startgesprek geweest. Wanneer wil je beginnen? Nou morgen maar! (nu vandaag dus)
Met een volle tas en vol goede moed naar huis. De laatste dag dat ik mocht 'eten' koos ik voor lekkere pannenkoeken met spek en een paar van mijn lievelingskoekjes. Vaarwel......

Ik zal overigens ook hier neer gaan zetten wat me niet bevalt, of wat niet lekker gaat, dus als je daar niet van houdt en je leest toevallig mee... stop dan maar want hier komt het eerst minder leuke:

Mijn darmen. Met koolhydraatvrij eten heb ik er vaak last van: verstopping. Extra lijnzaad helpt wel wat, maar niet alles. Gister was ik al wat verstopt van een week koolhydraatvrij (was vast aan het afbouwen van de verslavende suikers) en vanochtend had ik daar nog wat last van. Hoe de dag verder verliep zet ik in de volgende blog, want deze wordt wel erg lang!