Vanochtend moest ik mezelf wel even streng toespreken. Ik had de neiging op de weegschaal te gaan staan en dan blij verrast te worden. Maar kom op, ik ben net twee dagen bezig, ik kan geen wonderen verwachten en de eerste week verlies je toch vooral vocht en nog niet veel vet. Maar voor mijn gevoel was ik al langer dan twee dagen bezig. Dat is het enige waar ik overigens bang voor ben. Dat het tegen zal vallen, dat ik te hoge verwachtingen heb van dit dieet. Dat ik misschien maar 1 kilo per week afval in plaats van het gemiddelde van 2 ( dit is niet bewezen hoor, dat maak ik op uit de vele gebruikerservaringen die op internet te vinden zijn)
Ik merk wel dat ik er wel dat ik er weinig moeite mee heb om dit vol te houden. Soms rommelt mijn maag, maar dat is meestal pas tegen de tijd dat ik een nieuwe maaltijd moet nemen. Het water drinken gaat ook prima. Afgezien van de hoofdpijn voelde ik me verder lichamelijk ook wel oke. In de middag een vermoeidheidsdipje, maar ik had dan ook weinig tot niets gedaan die ochtend en van niks doen word ik juist moe. In de avond nog 5 km stevig gewandeld. Ik had verwacht hierna ergere honger te krijgen, maar dit gebeurde niet. Pas toen ik ik bed lag dacht ik: nu voel ik mijn maag.
De constante hang naar voedsel is ook al verdwenenen. Ik kon gewoon voor mijn kinderen een chocoladereep kopen en hen ze zien op eten zonder dat ik er ook een wilde. En dat terwijl chocolade mijn grootste verslaving is!
Andere gewoontes kosten wat meer tijd. In de supermarkt kijk ik bij de aanbiedingen bij lekkere dingen en dan denk ik, dat is goedkoop, dat haal ik, maar dan denk ik NEE, niet meer nodig en dan loop ik door. Bij mayo op de hamburger van mijn zoon doen wilde ik automatisch mijn vingers aflikken toen ik wat knoeide op mijn vinger, maar NEE, gewoon afspoelen onder de kraan.
Hoop dat deze beheersing nog lang blijft :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten