Dag 88 en 89

Gister vergeten te bloggen.

Ik moet zeggen dat het nog meevalt hoe vaak ik het vergeet. Ik begon dit blog met het idee dat, als dat teveel bleek te zijn, ik één keer in de week zou schrijven.
Maar ik heb gemerkt dat ik het toch wel prettig vind om elke dag even mijn gedachten op 'papier' te zetten. Zo blijf ik alert en bewust van mijn gedachtegang. Want juist de onbewuste gedachten zijn degene die me ongemerkt doen eten, want de hang naar suikerrijk voedsel is nog niet weg. Ik denk ook eerlijk gezegd dat die ook nooit weg zal gaan. Ik denk er zeker niet meer de hele tijd aan, maar zodra ik iets zie van suiker en er een hapje van neem omdat ik de smaak wil proeven (gister bijvoorbeeld een paar maltesers), dan komt gelijk dat suikermonster weer omhoog en vraagt om meer. Ik ben dus bang dat het suikermonster onsterfelijk is..... En ik dus zal moeten leren deze in bedwang te houden, mijn hele leven lang. Niet mijn hele leven op dieet (want dit is het laatste dieet wat ik wilde doen), maar in evenwicht blijven.
Keuzes maken. Met één keer een verjaardag in het weekend kan ik bijvoorbeeld gerust een taartje nemen. Heb ik diezelfde week nog een verjaardag.. dan dus niet. Af en toe eens een koekje (1!!!!!), maar niet elke dag. En komt er eens een dag dat ik teveel eet, dan zal ik de dagen erna moeten balansen. Ik kan in ieder geval niet meer terug naar hoe ik eerst met eten omging, want dan kom ik gegarandeerd weer aan.
Op het forum waar ik op zit sprak gister toevallig een vrouwtje die nu al een jaar op gewicht is.

Ze zei: 'Ben nu een jaar op gewicht. Laat je niet wijsmaken dat je niet op gewicht kunt blijven na het shaken. Het kan echt wel. Je hebt het helemaal zelf in de hand. Houd je aan de regels van de af- en opbouw en het komt goed. Vaker of/of, niet meer en/en.'

Dit was wel fijn om te lezen, want vaak hoor je toch weer dat mensen weer aankomen, of je daarvoor waarschuwen. Ook mensen in mijn omgeving zie ik weer aankomen. (die ook CB gedaan hebben). Ze zeggen dan vaak dat het komt door het dieet, dat je zodra je 'normaal' gaat eten toch weer aankomt, maar dan denk ik: wat vind jij dan 'normaal?' Heb je je eetpatroon wel gewijzigd of ben je weer terug gegaan naar de oude versie.... Ik ken deze mensen niet goed genoeg om hier echt een openhartig gesprek over te voeren, maar in het begin schrok ik hier nog van.. o, als het hun niet lukt op gewicht te blijven... zou het mij dan wel gaan lukken??
Nu denk ik: dat ligt helemaal aan mezelf!!!! Dit heeft niets met het dieet te maken, maar puur aan hoe ik met eten om ga NA het dieet. En het NA komt steeds dichterbij.....

Wel leuk ook trouwens is dat mijn afvalrace ook anderen stimuleert gezonder te leven. Mijn moeder is gestimuleerd geraakt door de recepten van de tussenweek en kookt nu ook met veel minder zout en meer groenten. Eén iemand die ik ken is nu ook met Cambridge gestart en de eerste 10 kilo al kwijt!
Eén ander zit er ook aan te denken om dit te gaan doen, of in ieder geval EEN dieet. In mijn buurtje zijn al twee mensen meer bewuster bezig met hun eten om af te vallen en gezonder te worden en ook mijn man let nu meer op zijn eten en beweging, want ik heb hem ingehaald qua gewicht :-)

Dus op dit moment allemaal positieve gedachten :-)

Over 11 dagen zit ik op de 100 dagen cambridge!